“Wie schrijft die blijft”
“Wie schrijft die blijft”, zei mijn meester Kees Baart op de lagere school altijd. Ik zat op de Freinet school hier in Hoofddorp; ook wel ‘de school met de drukpers’ genoemd.
Daar is mijn liefde voor schrijven en (laten) drukken begonnen. Maar ik zat daar niet lekker in m’n vel. Kees vond ik maar een knorrige oude man. En de focus op ‘hoofd’-zaken (‘in je hoofd zitten’ ‘met je hoofd werken’) op school, deed mijn intuïtieve gevoel geen goed. Dus dat stopte ik weg. Ver weg. Blijkbaar deed alleen het DENKEN er toe.
Die focus op het hoofd bleef, tot zeker m’n 25e.
Na de opleiding Boekhandel & Uitgeverij (1994-1998), koos ik voor Bedrijfskunde. In 2001 deed ik daar de afstudeerrichting Management van Verandering. De boeken van Watzlawick openden mijn ogen m.b.t. het betrekkingsaspect van communicatie.
Eindelijk snapte ik dat het er niet alleen toe deed WAT er gezegd wordt, maar ook HOE. En dat dat automatisch meekomt met wat er wordt gezegd. Niet zozeer met woorden, maar op de ‘ONDERSTROOM’. Voor die onderstroom – dus dat wat er tussen de regels door wordt gezegd – was ik nogal gevoelig.
Procesadviseur
Management van Verandering was ook de eerste plek waar ik hoorde van procesadvisering. Dat leek me wel wat: procesadviseur. Geen expert die zegt hoe en wat je moet doen, maar iemand die de eigen wijsheid van mensen wil aanboren en oog heeft voor het proces waarlangs mensen resultaten willen bereiken.
Ik ging daarmee aan de slag bij organisatieadviesbureau Van Vieren, maar daar bleek de dominante manier van adviseren – ondanks hun interessante boek ‘Spelen met betekenis’ – niet mijn manier te zijn. Ik heb 4 jaar geprobeerd te voldoen aan wat in hun ogen een ‘goede adviseur’ zou moeten zijn. Ik beschouw het maar als mijn juniorjaren.
In die tijd, in 2008, werkte ik bij Van Vieren wel mee aan 2 publicaties: het Werkboek Spelen met betekenis en het Oefenboek Vitale Coalities. Daar kon ik mijn redactiekwaliteiten en mijn gevoel voor taal goed in kwijt. Dank aan Aafke voor het compliment wat ze mij in deze tijd gaf over mijn schrijfkwaliteiten. Daar heb ik nog vaak aan teruggedacht.
Van 2008 tot 2013 zat ik bij Proven Partners, een adviesbureau voor kennismanagement en de inrichting van de fysieke werkomgeving. In dat ‘van-werk-wisseljaar’ 2008 deed ik overigens ook de organisatie van het NVOA jubileumcongres, de redactie van het jubileumboek en ik was zwanger van mijn eerste kind. Een vruchtbaar jaar in alle opzichten.
Bij Proven Partners kwam ik ook weer vooral de mannelijke ‘blauwe’ manier van denken en adviseren tegen. De PP-aanpak met 5 stappen was wel een gestructureerde aanpak die op een bepaalde manier rust en overzicht gaf (iets dat ik kon waarderen), maar het deed in mijn ogen soms geen recht aan de dynamische werkelijkheid; die toch niet tot 5 stappen gereduceerd kon worden.
Diepere laag
Onderwijl knaagde er wel iets. Daarom was ik in 2006 naar Sybe Dijkstra gegaan voor een geboortehoroscoopuitleg. Dat gaf wat inzicht en bevestiging op bepaalde zaken (bv. de wens om harmonie en balans te scheppen). In 2008 wilde ik nogmaals wat meer duiding en ging ik naar Nelleke Aulman van het Talentenspel en naar Roos Litjens voor een Human Design reading. Dit werd wat concreter en ik werd bevestigd in bepaalde delen van mijn Zijn. (Uit het talentenspel bleek dat mijn levensmissie iets te maken had met Opvissen & Opruimen; en Human Design gaf o.a. een grote intuïtie aan). Ik kon dit alleen nog niet echt goed verweven in mijn werk als organisatieadviseur.
Vormgeving & redactie
In 2013 deed zich gelukkig een kans voor. Ik begon voor mezelf met Kraanlijn 2.0 Communicatie & Design. Via Cefas – mijn ex – kon ik een lopend webdesign bedrijfje overnemen. Dat was een gespreid bedje en ik begon me o.a. te verdiepen in WordPress websites maken. Mijn vormgevingskwaliteiten kon ik hier goed in kwijt. Ik had bij Nelleke Aulman immers de bevestiging gekregen dat ‘schrijven’, ‘vormgeven’ en ‘uitvinden’ mijn kern/ basis-kwaliteiten waren; talenten waar ik op kon terugvallen. Dat voelde goed, for the time being.
In 2018 kwam Franke van der Laan van Stichting MEERGroen op mijn pad en kwam het thema Duurzaamheid, vergroenen en klimaat in mijn leven. Bij zijn stichting kon ik mijn vormgevers en taalkwaliteiten helemaal volledig inzetten; en kon ik dat ook nog eens koppelen aan een al langer bij mij sluimerende interesse in groenbeheer en vormgeving van de fysieke ruimte (sfeer). Franke is alleen heel erg van de inhoud en niet zo van de vorm; en ik wist: als je wil dat mensen je teksten en boodschap lezen; dan moet het er aantrekkelijk uitzien. Vandaar dat ik die taak op me nam. Een mooi opgemaakt jaarverslag, rapportage, nieuwe folder, nieuwe website en aantrekkelijke socials waren het resultaat.
Vlak nadat ik Franke in 2018 leerde kennen, borrelde er een idee bij me op. Mijn brein had 2 ideeën aan elkaar gekoppeld: het boek Code Rood van Franke (waar ik de eindredactie voor had gedaan) en de Sinterklaaskwartetten van Lidl die een paar weken later in de bus vielen, combineerde ik tot het idee van een KlimaatKennisKwartet voor kinderen. Ik gaf het in eigen beheer uit. Binnen 3 maanden lag het fysieke kwartet bij me op de mat. Een behoorlijke investering, maar van mijn leraar Economie II had ik al vroeg geleerd ‘de kost gaat voor de baat uit’. En ik dacht: wie weet wat er van komt..
Met het klimaatkwartet in de hand, stapte ik begin 2019 bij het NMCX binnen; ik was nergens specifiek op uit maar het leek me leuk het daar aan te bieden. Het klikte vrijwel meteen met directeur Arjanne Lagendijk en ik maakte daar vervolgens een nieuwe website voor De Groene Kapstok; het programma voor het verduurzamen van basisscholen. Mijn werk daar als community manager moest ik helaas in 2020 stopzetten vanwege een terugkerende burnout.
Opgebrand?
Er knaagde blijkbaar al langer iets, zoals ik al zei. In 2001, na Management van Verandering, had ik namelijk een zogenaamd kundalini ontwakingsproces doorgemaakt en mocht ik even een glimp opvangen van de echte ‘ongedefinieerde ruimte’ die er is als je al je ‘denken’ loslaat. Dan blijven namelijk liefde & waarheid, kortom pure bliss, over. (kundalini = de levensenergie die vrij kan komen door yoga (neti neti)).
Ik had indertijd tijdens dit opschoonproces al mijn vastgezette psychische blokkades opgeruimd. En wat een bevrijding was dat! Maar ja, hoe ga je daar nou mee om? Wat kun je doen als helder kanaal? Mijn inzichten en ervaringen bleven daarom mijn inzichten en ervaringen en ik ging weer op pad.
Tot 2022. Toen kon ik er namelijk niet langer omheen dat ik echt graag bewustzijn breng. Scherpte. En dan met name scherpte in gevoel brengen; dat is wat ik te doen heb. In 2021 was ik begonnen met de opleiding tot Holistisch Masseur, eigenlijk vooral als zelfzorg, als pauzemoment. Maar ik merkte dat bij het masseren, het lichaam van de ander tot mij spreekt. Als er ergens iets in de knoop zit, dan komen daar soms passende woorden bij vrij die ik door mijn intuïtie kan horen. Dit is handig omdat veel mensen niet weten dat gevoelens zich kunnen vastzetten in het lichaam en dat je die weer vrij kunt maken, als je er contact mee maakt. Een juist woord kan wonderen doen. Vandaar dat ik opeens mogelijkheden zag om van masseren mijn vak te maken.
Waar je struikelt, ligt je grootste schat
Onderweg op mijn levensweg ben ik een paar keer gestruikeld, in de vorm van burnouts die af en toe om de hoek kwamen kijken. Ik heb die periodes altijd omarmt en geaccepteerd. Ja het was ontregelend, maar elke periode was een reflectieperiode waardoor ik weer andere keuzes maakte in mijn leven. Ze zetten me op de juiste koers, ze lijnden me uit. En mijn intuïtieve kanaal (mijn lijntje met boven) is er meer door open gaan staan. Ik ben daar dankbaar voor.
Floreerplekken
Waar ik ook dankbaar voor ben, zijn een aantal plekken & mensen waar ik me echt op m’n gemak heb gevoeld. Waar ik me echt thuis voelde. Die mensen wil ik daarvoor bedanken. Voor het gegeven/uitgestraalde vertrouwen.
- School of Life, Ingrid Groenen (de Roos)
Omdat ik me daar besefte dat ik eigenlijk een healer ben - NMCX, Arjanne Lagendijk
Omdat ik me bij het NMCX als een vis in het water heb gevoeld - MEERGroen, Franke van der Laan
Omdat Franke als reddingsboei fungeerde - MEE Drechtsteden, Telma Vos & Karin Smid
Omdat dit gewoon een bijzondere organisatie is - Mascha Bouman (Claus, Broederkapel)
Vanwege het gegeven vertrouwen en de leuke samenwerking - Socratisch Café, Jos Kessels
Vanwege de rust en ruimte - NVOA, Nynke Grünfeld
Vanwege de lichtheid - Management van Verandering, Ton Roodink
Vanwege de goede intentie - Kooyker Leiden, Miek van de Sande
Vanwege het op weg helpen
Slotsom
Er zit zoveel meer potentie in onze kinderen dan we op het eerste oog kunnen zien. Ik wens ons een onderwijsstelsel toe dat echt talentgedreven is. En dat aandacht heeft voor kinderen van deze Nieuwe bewuste Tijd. Met aandacht voor zowel Mind als Gevoel. Voor zowel Hoofd, als Hart, als Handen. Zodat ze sneller hun eigen weg en wijsheid mogen vinden. En kunnen floreren op hun manier.
Illustratie van Mieke de Haan, dagelijkse tekening d.d. 09-07-2015.
